Wat houdt uw werk in (gerelateerd aan seksuologie)?
Samengevat ben ik vooral bezig om het gesprek over seks te vergemakkelijken. Of dit nu binnen een organisatie is, of binnen de relatie. Seks is toch voor veel mensen een thema waarbij ze zich ongemakkelijk voelen. Een onderwerp waarbij het gesprek soms letterlijk stokt en mensen de woorden niet kunnen vinden. Ik zie mijzelf vaak als degene die het gesprek op gang brengt, het stof eraf blaast. Ik probeer vervolgens in samenspraak vooral te kijken wat de ander nodig heeft om een fijne relatie met seksualiteit vorm te geven. Ik doe dit vanuit mijn eigen praktijk, Bureau Intieme Zaken, in Den Bosch.

Wat was uw drijfveer om zich met seksuologie / seksualiteit bezig te houden?
Dat is denk ik nogal organisch verlopen. Eén van de momenten waarbij ik de waarde van seks heb ervaren was tijdens mijn studie Documentaire Fotografie. Ik studeerde af met  een fotoserie over seksuele zorgverlening. De gesprekken die ik destijds had met zowel de cliënten als de zorgverleners hebben mijn visie op seks zeker verruimd. Ik zag dat mensen door seksueel plezier en genot de band met hun lichaam konden versterken. Hun last en pijn voor even konden loslaten. Seks bleek te kunnen helen. Dat vond ik een wonderlijke ontdekking. Ik kwam er meer en meer achter dat seks nog zoveel functies kon hebben. Die ontdekkingen vond ik te mooi om niet te delen.

Wat was uw mooiste ervaring op professioneel vlak?
Ik blijf het bijzonder vinden dat een open gesprek over seksualiteit mensen echt kan veranderen. Soms hoor ik letterlijk een zucht van verlichting wanneer de ander zijn of haar verhaal na lange tijd durft te delen of zich eindelijk begrepen voelt. Dat er ruimte mag zijn voor allerlei persoonlijke of bijzondere voorkeuren. Dat doet ook iets met de manier waarop mensen naar zichzelf  kijken. Dat ze gewoon okė zijn, of misschien net zo gek als ieder ander. Ik heb mails teruggekregen van mensen die opeens zijn gaan dansen of zijn gaan reizen. Ook dat vind ik leuk, dat mensen die verhalen weer met mij delen. Ze komen voor een seksueel probleem maar hun verandering gaat gewoon door tot over de drempel van de slaapkamer. 

Wat is volgens u een onderbelicht onderwerp binnen het vak?
Ik vind het belangrijk dat wij als vakgenoten en als vereniging  meer persoonlijke verhalen met elkaar delen. Wat mij tijdens diverse studies namelijk vaak is bijgebleven dat zijn de ervaringsverhalen van anderen: de leermomenten, de persoonlijke anekdotes, de visies die veranderd zijn, de fouten die zijn gemaakt.  Laatst stuitte ik op de stichting De Jonge Dokter. Zij hebben als missie om  een positieve cultuurverandering te creëren binnen hun beroepsgroep. Zo organiseren zij o.a. Het Foutenfestival. Dat vind ik zo’n mooi initiatief. Uiteindelijk zijn we allemaal wel eens onzeker en maken we fouten. Ik tenminste wel. Ik denk dat het voor onze vereniging goed zou zijn om naast de mooie kant van ons vak ook de kwetsbare kant eens te belichten. Met elkaar in gesprek te gaan over hoe wij ons vak anno 2022 ervaren en wat er beter en leuker kan.

Wat is uw passie naast uw werk?
Ik denk ik  gewoon dezelfde huis-tuin-en-keuken-passies bezit die iedereen wel heeft. Maar daarnaast blijft de liefde voor de documentaire fotografie , zeker ook op het gebied van seks en subculturen. Zonder ergens actief deel van uit te willen maken vind ik het wel heel boeiend om een kijkje te krijgen in een voor mij onbekende wereld.  Alter ego’s te mogen aanschouwen die tot leven komen tijdens de schoonheid van de nacht. Wie weet dat ik in de toekomst mijn camera er weer eens bij pak.

Heeft u een boekentip (gerelateerd aan seksuologie?)?
Ik wijk even af van ‘het boek’ als bron maar deel graag een documentaire, namelijk The Wisdom of Trauma. Ik heb het woord ‘ trauma’ zelf lange tijd ietwat beangstigend gevonden. Alsof het voor mij te ingewikkeld was om het gesprek over trauma aan te gaan. Door meer  over trauma te lezen komt dit woord steeds dichterbij. Het wordt meer menselijk. Deze documentaire gaat voor mij over de mens achter het trauma. Deze film, samen met andere vergelijkbare boeken, heeft mij geleerd hoe ik trauma aandacht kan geven tijdens mijn gesprekken.  Iets wat de ander zo in beslag neemt, wat misschien al jaren bergen energie vraagt, kan niet onbevraagd blijven. Voor mij is daar ook een rol in weggelegd. Soms klein, soms iets groter.